PP: Lubań czy Podhale?

Miejscem rozgrywania będą Maniowy. Miejscowa jedenastka zmierzy się z zespołem NKP Podhale Nowy Targ. Mecz rozegrany zostanie w ramach Gminnego Dnia Sportu. Oba zespoły przed miesiącem zakończyły rozgrywki.

Podhale ma coś do udowodnienia, bo w poprzedniej edycji niespodziewanie musiało uznać wyższość niżej notowanym piłkarzom z Szaflar. Zespół ze stolicy Podhala dotychczas tylko raz triumfował w tych rozgrywkach. O wiele lepszym osiągnięciem może pochwalić się Lubań Maniowy. który sześciokrotnie podnosił trofeum w górę w geście radości. Czy przed własną publicznością po raz siódmy puchar trafi do gabloty maniowian?

Łyk historii

Rozgrywany był od momentu powstania Podhalańskiego Podokręgu Piłki Nożnej, z małymi przerwami. W początkowych okresach nie miał wielkiego prestiżu. Nie wszystkie zespoły zrzeszone w podokręgu brały w nim udział, a dla wielu był kulą u nogi. Trzeba było bowiem wygospodarować dodatkowe terminy, często w środku tygodnia, a przecież były (są) to w większości amatorskie teamy i wielu piłkarzy po pracy zawodowej „bawiło” (bawi) się w futbol.

Prawdziwy rozkwit Pucharu Podhala nastąpił w 2001 roku, po przejęciu władzy przez Dariusza Mazura. Prezes od początku swojej kadencji obiecywał na „walnym”, iż Puchar Podhala uczyni imprezą piłkarską numer jeden na Podhalu. I słowo stało się ciałem. Sponsorem rozgrywek została firma handlująca artykułami sportowymi MiD Sport z Nowego Targu i kluby walczyły (walczą) o nagrody pieniężne. Od tego momentu nie są to już „niechciane” rozgrywki. Tak przynajmniej drzewiej bywało. Odfajkowywano puchar, czyszcząc przy okazji kartki.

Zmiana jaka zaszła sprawiła, iż finał pucharu zyskał godną oprawę. Zawsze przed głównym daniem były przedmecze, często występowali w nich hokeiści Podhala – aktualni i oldboje. Uczestniczyli w podhalańskim święcie również piłkarze „Białej Gwiazdy”. Tradycją też było, że decydujący mecz prowadził arbiter kończący karierę. Z kolei prezes żegnał najbardziej zasłużonych piłkarzy. W 2005 roku takiego uroczystego pożegnania przed finałowym spotkaniem doczekał się aktualnie rządzący podhalańską piłką Jan Kowalczyk. On kontynuuje dzieło swojego poprzednika.

Rozgrywki pucharowe są specyficzne, bo też do mniejszych miejscowości docierają zespoły z wyższych klas rozgrywkowych. Dla małych miejscowości to prawdziwe święto zobaczyć na żywo piłkarzy, którzy zdecydowanie częściej pojawiają się w mediach niż ich pupile w klas B czy C. W 2007 roku wielką rewelacją byli piłkarze z Lipnicy Wielkiej występujący w klasie B. Dotarli aż do finału, na który do Nowego Targu, kilkoma autobusami i własnymi środkami lokomocji, przyjechała niemal cała miejscowość. Fani Babiej Góry stworzyli niezapomniane widowisko. Do dziś wspomina się ich fantastyczny doping, mimo iż ich drużyna nie zdobyła pucharu i zdecydowanie ustępowała umiejętnościami ekipie z Maniów.

System rozgrywek w tym okresie ulegał ewolucji. Obecnie drabinka ustawiana jest w drodze losowania.

Zdobywcy i finaliści Pucharu Podhala

Stefan Leśniowski